بیشتر باتریها واحدهای مدولار مستقلی بودند که میتوانستند با بازکردن یک قفل و بیرون کشیدن آن، خرید و فروش شوند، مانند باتری ابزارهای برقی بیسیم امروزی. برای تلفنهایی که باتری «داخلی» دارند، به سادگی میتوانید قاب پشتی دستگاه را جدا کنید، باتری را بیرون بیاورید، یک باتری تازه را در آن قرار دهید و دکمههای آن را به عقب برگردانید.
چرا مهم است: آنچه قدیمی است، حداقل در اتحادیه اروپا دوباره جدید است. پارلمان اروپا اخیراً به قانون جدیدی رأی داد که کل چرخه عمر باتری را از طراحی تا پایان عمر بازبینی می کند، که شامل اخطارهای مهم برای کاربران گوشی های هوشمند است.
این اولین بار نیست که اتحادیه اروپا بازنگری را برانگیخته است. سال گذشته، اتحادیه اروپا مهلتی را تا 28 دسامبر 2024 برای تلفنها و سایر دستگاههای الکترونیکی کوچک تعیین کرد تا یک پورت USB-C برای شارژ قرار دهند. این یک مشکل برای اپل است زیرا آیفون از پورت لایتنینگ اختصاصی استفاده می کند. اپل قبلاً تأیید کرده است که از این دستور پیروی می کند، به این معنی که می توانیم شاهد عرضه دسته ای از آیفون های جدید امسال با USB-C (یا حداکثر آیفون های سال آینده) – حداقل در اتحادیه اروپا باشیم.
در میان بسیاری از تغییرات، قوانین جدید باید باتریهای دستگاههای مصرفکننده مانند گوشیهای هوشمند را به راحتی جدا و تعویض کنند. امروزه در مورد اکثر گوشی ها بسیار دور از ذهن است، اما همیشه اینطور نبود.
اعتبار تصویر: دیوید بالو، تایلر لاستویچ
سازندگان در نهایت از باتریهایی که به راحتی قابل تعویض هستند، به نفع گوشیهای مهر و موم شده با طرحهای شیکتر فاصله گرفتند. بسیاری از مصرف کنندگان در مورد این تغییر صحبت می کردند، اما با گذشت زمان، اکثر آنها آن را به عنوان هنجار جدید پذیرفتند و ادامه دادند. قوانین جدید اتحادیه اروپا می تواند تولیدکنندگان را مجبور کند که کتاب های تاریخ را برای ایده هایی در مورد چگونگی حرکت رو به جلو باز کنند.

در روزهای اولیه تلفنهای همراه (مثلا نوکیا 5190، نوکیا 3310، موتورولا ریزر V3، پالم ترئو 700p)، تعویض باتری تنها چند ثانیه طول میکشید. فناوری شارژ آنقدرها هم سریع نبود، و حمل یک بسته باتری یدکی برای خاموش شدن در زمانی که باتری اصلی شما کم شد، غیر معمول نبود.