پاسخ خود را انتخاب کنید و انتخاب صحیح آشکار خواهد شد.
اولین واحد دیسک سخت 5 مگابایتی که در سپتامبر 1956 ارسال شد، بیش از یک تن (2000 پوند) وزن داشت و توسط IBM 305 RAMAC، که اولین کامپیوتر تجاری دارای هارد دیسک هد متحرک بود، استفاده شد. درایو 16 فوت مربع را اشغال می کرد و از 50 صفحه 24 اینچی استفاده می کرد که توسط دو بازوی متحرک مستقل خوانده می شد که میانگین زمان دسترسی آنها 600 میلی ثانیه بود.
در آن زمان، 5 مگابایت فضای ذخیره سازی توانایی نگهداری پنج میلیون کاراکتر از داده های حسابداری (64000 کارت پانچ یا معادل حدود 2.5 میلیون صفحه متن تایپ شده) را فراهم می کرد و برخلاف ذخیره سازی نوار که برای یافتن داده ها باید از ابتدا تا انتها خوانده می شد. ، درایو RAMAC می تواند به طور تصادفی به همان اطلاعات دسترسی داشته باشد. این یک پیشرفت قابل توجه نسبت به اشکال قبلی ذخیره سازی داده بود و راه را برای توسعه هارد دیسک های بزرگتر و قابل اعتمادتر در سال های آینده هموار کرد.
این درایو که از آن به عنوان واحد ذخیره سازی دیسک IBM 350 نیز یاد می شود، تقریباً به اندازه دو یخچال بود و روی یک قاب فلزی که به کف متصل می شد، نصب می شد. برای محافظت از دیسک های مغناطیسی ظریف، به یک سیستم تهویه مطبوع اختصاصی نیاز داشت تا دما و رطوبت را در سطوح مناسب حفظ کند. با توجه به اندازه و وزن آن، معمولاً فقط در مراکز داده بزرگ و اتاق های رایانه مرکزی استفاده می شد.
تولید در سال 1961 به پایان رسید زیرا کامپیوتر RAMAC در سال بعد با ورود IBM 1405 Disk Storage Unit برای IBM 1401 منسوخ شد. تا سال 1981، اپل اولین هارد دیسک خود را به نام “ProFile” معرفی کرد که برای اولین بار 5 مگابایت فضای ذخیره سازی را به قیمت 3499 دلار ارائه کرد. و به اندازه‌ای کوچک بود که می‌توانست روی رایانه‌های Apple II، III و Lisa قرار بگیرد.