Wayback Machine موفق شده بود تنها پس از یک سال دو ترابایت داده را بایگانی کند که در آن زمان حجم عظیمی از داده ها بود. این روزها می‌توانید همه آن‌ها را روی یک فلش درایو USB 30 دلاری ذخیره کنید و آن را در جیب خود حمل کنید.
همه معتقد نیستند که سازمان حق دارد برخی از کارهایی را که انجام می دهد انجام دهد. هنگامی که بایگانی اینترنتی کتابخانه ملی اضطراری را بدون لیست انتظار در آغاز همه‌گیری راه‌اندازی کرد، چندین ناشر گفتند که این به معنای نقض عمدی حق نسخه‌برداری است.
ماشین Wayback را به عنوان یک ماشین زمان مجازی در نظر بگیرید. با استفاده از آن، می توانید به گذشته سفر کنید و مشاهده کنید که وب سایت ها در فواصل زمانی منظم در طول تاریخ چگونه نگاه می کردند. این می تواند در هنگام انجام تحقیقات یا بررسی واقعیت بسیار مفید باشد و به همان اندازه در هنگام شرح وقایع چگونگی تکامل طراحی وب در طول سال ها سرگرم کننده باشد.
امروزه Wayback Machine دارای بیش از 700 میلیارد صفحه وب در پایگاه داده خود است و به 100 پتابایت نزدیک می شود. متأسفانه، کار این غیرانتفاعی آسان‌تر نمی‌شود، زیرا دیوارهای پرداخت و دیگر باغ‌های دیواری مانند فیس‌بوک، گرفتن آن را به طور فزاینده‌ای دشوار می‌کنند. آیا تا 20 سال آینده ما یک رکورد کاملاً حفظ شده از فعالیت رسانه های اجتماعی امروزی خواهیم داشت؟
اگر فراجهان همانطور که برخی پیش‌بینی می‌کنند محقق شود، آرشیو اینترنت باید تلاش‌های مجموعه خود را بر این اساس توسعه دهد یا خطر فهرست‌بندی آنچه در آن رسانه دیجیتال رخ می‌دهد را نداشته باشد.
بایگانی اینترنت کتابخانه امانت اضطراری خود را زودتر به امید اجتناب از یک دعوی پرهزینه بست، اما به هر حال ناشران شکایت کردند. در ماه ژوئیه، هر دو طرف درخواستی برای قضاوت اجمالی ارائه کردند.