دانشمندان یک کامپیوتر زنده ساخته شده از قارچ ساخته اند

برخلاف ماکت مادربرد آداماتزکی (مست هد)، کامپیوتر قارچ واقعی در یک ظرف پلاستیکی قرار دارد.

در متن: Wetware: مفهوم ادغام سخت افزار و نرم افزار با بافت زنده. Wetware برای چندین دهه علوفه علمی-تخیلی بوده است. ما آن را در برنامه‌های تلویزیونی مانند Star Trek با شخصیت نابینا Geordi La Forge دیده‌ایم که به او اجازه می‌دهد ببیند و در بازی‌های ویدیویی مانند فرنچایز Deus Ex، جایی که می‌توان انواع وسایل الکترونیکی را برای کسانی که توانایی پرداخت آن را دارند ترکیب کرد.

این تحقیق همچنین ممکن است منجر به پیشرفت‌هایی در رابط ماشین/مغز شود که در زمینه‌های پروتز و اختلالات کنترل رفتار مانند آلزایمر و بیماری پارکینسون کاربرد دارد.



منبع

آداماتزکی توضیح داد: “در حال حاضر، این فقط مطالعات امکان سنجی است. ما فقط نشان می دهیم که امکان پیاده سازی محاسبات وجود دارد، و امکان پیاده سازی مدارهای منطقی پایه و مدارهای الکترونیکی پایه با میسلیوم وجود دارد.” در آینده، ما می‌توانیم رایانه‌های میسلیوم و دستگاه‌های کنترل پیشرفته‌تری تولید کنیم.»

بسیاری از داستان های علمی تخیلی فقط یک بسط تخیلی از واقعیت علمی است – wetware چیز جدیدی نیست. رابط های عصبی و سایر دستگاه ها برای چندین دهه در حال توسعه بوده اند. برخی از آنها حتی تا حدی کار می کنند. یک مانع اصلی برقراری ارتباط اجزای حالت جامد با مواد آلی بوده است. این دو به قدری متفاوت هستند که ایجاد راهی برای ترجمه یکی به دیگری چالش برانگیز است، اما اگر الکترونیک از مواد آلی ساخته شده باشد چه؟

به گفته محقق ارشد، پروفسور اندرو آداماتزکی، قارچ ها ارگانیسم ایده آلی برای آزمایش هستند، زیرا میسلیوم آنها بسیار شبیه مغز انسان عمل می کند. میسلیوم ها قسمت های نازک مو مانندی از سیستم ریشه قارچ هستند که برخلاف سیناپس ها نمی توانند تکانه های الکتریکی را منتقل کنند. در واقع، قارچ‌هایی که به شبکه مشابهی از میسلیوم‌های زیرزمینی متصل هستند، گاهی اوقات می‌توانند با سیگنال‌های الکتریکی در فواصل قابل توجهی ارتباط برقرار کنند.

همانطور که انتظار دارید، کامپیوترهای قارچی نمی توانند با سخت افزارهای سنتی مقایسه شوند. در حالی که آداماتزکی معتقد است که تحریک قارچ در دو نقطه مجزا باعث افزایش رسانایی برای ارتباطات سریعتر و مطمئن تر می شود، اما به سرعت الکترونیک حالت جامد نزدیک نیست. با این حال، به قارچ ها اجازه می دهد تا خاطرات خود را ایجاد کنند. آداماتزکی آن را معادل نحوه شکل گیری عادات توسط مغز انسان می داند.

این ویژگی به دانشمندان اجازه داد تا از قارچ ها به عنوان آنالوگ اجزای مادربرد استفاده کنند. سنبله‌های فعالیت الکتریکی یا فقدان آن‌ها به ترتیب به یک و صفر ترجمه می‌شوند و از زبان باینری ریشه‌دار رایانه‌ها تقلید می‌کنند.

این چیزی است که محققان آزمایشگاه محاسبات غیر متعارف (UCL) در دانشگاه غرب انگلستان (UWE Bristol) می خواهند کشف کنند. دانشمندان آنجا یک کامپیوتر قارچی ساخته اند.

آداماتزکی به Popular Science گفت: “ما در واقع متوجه شدیم که قارچ ها سنبله هایی شبیه پتانسیل عمل تولید می کنند. همان سنبله هایی که نورون ها تولید می کنند.” ما اولین آزمایشگاهی هستیم که در مورد فعالیت اسپکینگ قارچ‌ها که توسط میکروالکترودها اندازه‌گیری می‌شود، گزارش می‌کنیم و اولین آزمایشگاهی هستیم که محاسبات قارچی و الکترونیک قارچی را توسعه می‌دهیم.»