ستاره شناسان شاهد یک ستاره در آخرین روزهای خود هستند که یک سیاره غول پیکر را می بلعد

دی کشف کرد که ستاره ZTF SLRN-2020 تقریبا یک سال قبل از فلش نوری که توسط رصدخانه ZTF مشاهده شد، درخشید. این شواهدی از گرد و غبار بود که نور مادون قرمز ساطع می کند و در اطراف ستاره شکل می گیرد. ستاره شناسان اکنون فکر می کنند که رویداد “گذرا مادون قرمز” سیاره ای بود که توسط ستاره غرق شد، مصرف شد و در نهایت خرد شد.

در نگاه اول، رویدادی که به طور رسمی با نام ZTF SLRN-2020 شناخته می شود، شبیه یک ستاره فروپاشیده (کوتوله سفید) بود که گاز داغ را از یک ستاره همسایه خارج می کند. کیشالای دی، ستاره شناس موسسه فناوری ماساچوست و نویسنده اصلی مطالعه جدیدی که در Nature منتشر شده است، با مشاهده مشاهدات انجام شده توسط Zwicky Transient Facility (ZTF)، ابزاری مستقر در رصدخانه پالومار، به دنبال این نوع رویداد بود. در جنوب کالیفرنیا

ZTF به دنبال رویدادهای کیهانی با سطوح روشنایی است که به سرعت تغییر می کند، گاهی اوقات در عرض چند ساعت. هنگامی که یک کوتوله سفید به نوا می رود، توسط جریان های گاز داغ احاطه می شود که برق درخشانی از نور تولید می کند که می تواند توسط تلسکوپ های نوری شناسایی شود. اما معلوم شد ZTF SLRN-2020 دارای ابرهای گاز و غبار بسیار خنک تری است که ستاره را احاطه کرده است، بنابراین De و همکارانش شروع به جستجو برای توضیحات مختلف کردند.

سپس اخترشناسان از داده های ارائه شده توسط تلسکوپ فضایی Neowise استفاده کردند که می تواند کل آسمان را در نور مادون قرمز بسیار شبیه به تلسکوپ فضایی جیمز وب که اخیراً به فضا پرتاب شده است، اسکن کند. Neowise هر شش ماه یک نقشه آسمان جدید می‌سازد و به دانشمندان این امکان را می‌دهد که ببینند اجرام و پدیده‌های آسمانی در طول زمان چگونه تغییر می‌کنند.

بخونید:  Kioxia نمونه اولیه کارت حافظه microSDXC 2 ترابایتی را توسعه می دهد

این رویداد سیاره‌خوار باید یادآور سرنوشت خود ما یا حداقل سرنوشت زمین در پنج میلیارد سال آینده باشد. تا آن زمان، خورشید سوخت هسته‌ای خود را تخلیه کرده و تبدیل به یک غول سرخ شده و عطارد، زهره و احتمالاً زمین را از کیهان پاک می‌کند. دی توضیح داد که “نمایش نور” تولید شده توسط این تخریب نهایی بسیار ظریف تر از ZTF SLRN-2020 خواهد بود، زیرا سیارات فوق چندین برابر کوچکتر از یک هیولای گازی مانند مشتری هستند.



منبع

دانشمندان می گویند اندازه این سیاره تقریباً با مشتری برابری می کند و مداری حتی نزدیک تر از سیاره عطارد به خورشید داشته است. اخترشناسان پیشنهاد می کنند که غول گازی با درگیری سقوط کرد، زیرا در حالی که توسط جاذبه گرانشی اجتناب ناپذیرش به پایین کشیده می شد، مقداری گاز از سطح ستاره برداشت. ناسا توضیح می دهد که گاز در نهایت در فضا پرتاب شد، خنک شد و به غبار تبدیل شد – مانند آب تبدیل به برف.

چه اتفاقی افتاده؟ هنگامی که یک ستاره متوسط ​​در آستانه تکمیل چرخه حیات اصلی خود است، «سوخت» مورد نیاز برای تغذیه فرآیند همجوشی هسته‌ای در هسته‌اش تمام می‌شود و شروع به انبساط به بیرون می‌کند. اگر سیاره ای خیلی نزدیک به دور آن بچرخد، ناگزیر توسط ستاره متورم بلعیده می شود. ما فیزیک پشت این نوع رویداد را می دانیم، و اکنون اخترشناسان فکر می کنند که آن را در زمان واقعی نیز مشاهده کرده اند.

برخورد ستاره و سیاره در حال نابودی در نهایت گاز بیشتری تولید کرد که به گرد و غبار بیشتری از طریق رصدخانه های ZTF و Neowise تبدیل شد. دی گفت که “چیزهای بسیار کمی در جهان در نور مادون قرمز روشن می شوند و سپس در نور نوری در زمان های مختلف روشن می شوند.” این ستاره شناس توضیح داد که این واقعیت که Neowise یک سال قبل از فوران نوری ستاره را دید که در حال درخشش بود، برای فهمیدن اینکه این رویداد چیست، بسیار مهم بود.

بخونید:  چگونه هالیوود با فناوری پیری زدایی قفل چشمه جوانی را باز می کند