دی کشف کرد که ستاره ZTF SLRN-2020 تقریبا یک سال قبل از فلش نوری که توسط رصدخانه ZTF مشاهده شد، درخشید. این شواهدی از گرد و غبار بود که نور مادون قرمز ساطع می کند و در اطراف ستاره شکل می گیرد. ستاره شناسان اکنون فکر می کنند که رویداد “گذرا مادون قرمز” سیاره ای بود که توسط ستاره غرق شد، مصرف شد و در نهایت خرد شد.
در نگاه اول، رویدادی که به طور رسمی با نام ZTF SLRN-2020 شناخته می شود، شبیه یک ستاره فروپاشیده (کوتوله سفید) بود که گاز داغ را از یک ستاره همسایه خارج می کند. کیشالای دی، ستاره شناس موسسه فناوری ماساچوست و نویسنده اصلی مطالعه جدیدی که در Nature منتشر شده است، با مشاهده مشاهدات انجام شده توسط Zwicky Transient Facility (ZTF)، ابزاری مستقر در رصدخانه پالومار، به دنبال این نوع رویداد بود. در جنوب کالیفرنیا
ZTF به دنبال رویدادهای کیهانی با سطوح روشنایی است که به سرعت تغییر می کند، گاهی اوقات در عرض چند ساعت. هنگامی که یک کوتوله سفید به نوا می رود، توسط جریان های گاز داغ احاطه می شود که برق درخشانی از نور تولید می کند که می تواند توسط تلسکوپ های نوری شناسایی شود. اما معلوم شد ZTF SLRN-2020 دارای ابرهای گاز و غبار بسیار خنک تری است که ستاره را احاطه کرده است، بنابراین De و همکارانش شروع به جستجو برای توضیحات مختلف کردند.
سپس اخترشناسان از داده های ارائه شده توسط تلسکوپ فضایی Neowise استفاده کردند که می تواند کل آسمان را در نور مادون قرمز بسیار شبیه به تلسکوپ فضایی جیمز وب که اخیراً به فضا پرتاب شده است، اسکن کند. Neowise هر شش ماه یک نقشه آسمان جدید میسازد و به دانشمندان این امکان را میدهد که ببینند اجرام و پدیدههای آسمانی در طول زمان چگونه تغییر میکنند.
این رویداد سیارهخوار باید یادآور سرنوشت خود ما یا حداقل سرنوشت زمین در پنج میلیارد سال آینده باشد. تا آن زمان، خورشید سوخت هستهای خود را تخلیه کرده و تبدیل به یک غول سرخ شده و عطارد، زهره و احتمالاً زمین را از کیهان پاک میکند. دی توضیح داد که “نمایش نور” تولید شده توسط این تخریب نهایی بسیار ظریف تر از ZTF SLRN-2020 خواهد بود، زیرا سیارات فوق چندین برابر کوچکتر از یک هیولای گازی مانند مشتری هستند.