
توانایی بازیابی و بازیافت تقریباً کل مقدار آب گرفته شده از زمین نقطه عطف مهمی برای ناسا است و می تواند حداقل یکی از نگرانی های فضانوردان را در سفرهای طولانی تر به فضا حل کند. توسعه جدید به این معنی است که کسانی که در ایستگاه فضایی بینالمللی قرار دارند میتوانند حداقل یک نیاز اساسی را بدون وابستگی به ماموریتهای پرهزینه تامین مجدد از سیاره ما تامین کنند.
ناسا در توضیح نحوه عملکرد سیستم بازیابی آب گفت که به دلیل سیستم کنترل محیطی و پشتیبانی حیات ایستگاه فضایی (ECLSS) که شامل یک سیستم بازیابی آب است که فاضلاب را جمع آوری کرده و به مجمع پردازشگر آب (WPA) می فرستد، امکان پذیر است. تولید آب آشامیدنی این سیستم همچنین شامل دستگاه دیگری است که از «رطوبگیرهای پیشرفته» برای جذب رطوبت آزاد شده به داخل کابین توسط خدمه هنگام تنفس و تعریق استفاده میکند.
چه اتفاقی افتاده؟ ناسا اعلام کرده است که فضانوردانش در ایستگاه فضایی بینالمللی (ISS) با بازیابی 98 درصد از کل آبی که با بازیافت عرق و ادرار خود به فضا بردهاند، به موفقیت دست یافتهاند. در حالی که بازیافت آب ایده خوبی به نظر می رسد، فکر نوشیدن آب بازیافت شده از ادرار ممکن است کمی به آن عادت کند، حتی برای افرادی که معده قوی دارند.
در همین حال، ادرار توسط دستگاه پردازشگر ادرار (UPA) از طریق فرآیندی به نام تقطیر خلاء به آب آشامیدنی تبدیل میشود. با این حال، این فرآیند تمام ادرار را به آب آشامیدنی تبدیل نمیکند و یک آب نمک ادرار تولید میکند که همچنان حاوی مقداری آب قابل بازیافت است. این زمانی است که از یک مجموعه پردازشگر آب نمک (BPA) برای استخراج آب اضافی برای دستیابی به هدف 98 درصد استفاده شد. پیش از فعالسازی BPA، گفته میشد که ناسا بین 93 تا 94 درصد از کل آب ISS را بازیابی میکند.
ناسا در بیانیه ای با اعلام این موفقیت گفت که هر یک از خدمه به حدود یک گالن آب در روز برای نوشیدن، تهیه غذا، مسواک زدن، استفاده از حمام و غیره نیاز دارند. هدفی برای آژانس و هدفی که به طور بالقوه می تواند راه را برای خدمه سفرهای فضایی طولانی تری بدون نگرانی در مورد تامین آب هموار کند.
کریستوفر براون، یکی از اعضای تیم در مرکز فضایی جانسون، در صحبت در مورد توسعه جدید، از این پیشرفت به عنوان “گامی بسیار مهم” در تکامل سیستم های پشتیبانی از حیات در فضا استقبال کرد. به گفته وی، توانایی بازیافت 98 درصد آب بارها و بارها برای استفاده توسط فضانوردان “یک دستاورد بسیار عالی است.” در حالی که ناسا یا مهندسانش آن را با کلمات زیادی بیان نکردند، این “دستاورد شگفت انگیز” به خوبی می تواند به ماموریت های خدمه به مریخ در سال های آینده کمک کند.
تصویر: ناسا