لوله Space X برای پیمانکاران محلی که به ساخت آن کمک کردند، موهبتی بود. اریک رایت، مالک خدمات ساخت و ساز دقیق در سن لوئیس اوبیسپو، گفت که از زمانی که شرکتش در مناقصه پروژه برنده شد، هیجان زده بود.
این شرکت کمشناخته به انجام کارهای پرمخاطب از جمله آزمایشگاه چاپ سه بعدی برای مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای ایالات متحده و چندین سایت پرتاب برای پایگاه نیروی فضایی وندنبرگ ادامه داد.
رایت گفت: «هایپرلوپ برای ما یک نشان افتخار است. رایت اعتراف کرد که این شغل به شرکت او کمک کرد تا چندین قرارداد دیگر را امضا کند. مشتریان او اعتماد خود را با این جمله ابراز کردند: “اگر هایپرلوپ را بسازید، قطعا می توانید پروژه من را بسازید.”
لوله هایپرلوپ که در امتداد خیابان جک نورتروپ در هاثورن، لس آنجلس قرار دارد، دیگر وجود ندارد. اورنج کانتی رجیستر گزارش می دهد که تونل بالای زمینی به طول یک مایل که از سال 2017 در مجاورت پردیس اسپیس ایکس قرار داشت، هفته گذشته برچیده شد و به بیرون کشیده شد. ساخت و ساز در پارکینگ کارکنان Space X در حال حاضر در حال انجام است.
برداشت سردبیر: تا کنون، رویای ماسک از کپسولهای مافوق صوت که راننده و وسیله نقلیه را با سرعت 800 مایل در ساعت منتقل میکنند تا حدودی ناامیدکننده بوده است. در حالی که ماسک به عنوان رئیس توییتر در حال انتقال است، از کار انداختن لوله هایپرلوپ که در خارج از تأسیسات اسپیس ایکس لس آنجلس قرار داشت، نشان دهنده کنار گذاشتن اشتیاق ماسک برای این فناوری – حداقل در حال حاضر است.
هنوز کار زیادی لازم است تا کپسول ها در تونل ها بتوانند به سرعت های علمی تخیلی که ماسک تصور می کند برسند. تا کنون، سریع ترین رکورد به دست آمده در تست های بدون سرنشین 288 مایل در ساعت است. بخشی از مشکل ایجاد یک لوله خلاء هوادار است که می تواند کپسول ها را بدون نگرانی از اصطکاک ناشی از مقاومت هوا به حرکت درآورد.
به شیوه معمولی ماسک، علاقه میلیاردر فعلاً از هایپرلوپ دور شده است زیرا او انرژی و منابع بیشتری را به Space X، تسلا و جدیدترین پروژه حیوان خانگی خود در توییتر اختصاص می دهد. این بدان معنا نیست که Hyperloop مرده است.
ریچارد برانسون، میلیاردر همکار، سرمایه گذاری زیادی روی هایپرلوپ کرده است – حتی بخشی از شرکت را که آن را «ویرجین هایپرلوپ» می نامند، جدا کرده است. مسیر آزمایشی نوادا اولین ماموریت “سرنشین دار” خود را در سال 2020 به پایان رساند و دو نفر را با سرعت 107 مایل در ساعت به پایین لوله 500 متری پرتاب کرد. علاوه بر این، چندین پروژه از جمله تونل هایی در کارولینای شمالی، ابوظبی، فرانسه، چین و آلمان هنوز روی میز هستند.
مسیر آزمایشی هایپرلوپ هاثورن یکی از اولین تونلهایی بود که ایلان ماسک در نظر داشت به مردم و وسایل نقلیهشان اجازه میدهد مسافتهای طولانی را با سرعت 800 مایل در ساعت طی کنند. تا کنون، آزمایش به آن سرعت ها نزدیک نشده است.
شرکت رایت همه چیز را در داخل تونل، از جمله زیر خط بتونی و درزها، مسیر آلومینیومی و روشنایی داخلی را مدیریت می کرد. رایت می گوید این کار چالش برانگیزی بود زیرا تمام اجزای سازنده لوله با سرعت های متفاوتی منبسط و منقبض شدند.
Precision Construction در این پروژه تنها نبود. سازنده زیرساخت بین المللی Aecom، که دفتر مرکزی آن در دالاس، تگزاس، با دفاتر در لس آنجلس، پایه و لوله فولادی تونل را ساخت.