جدای از مزیت‌های سرعت و هزینه، این ماشین‌ها می‌توانند در برابر خطراتی مانند سطح پایین اکسیژن، کار شبانه روزی بهتر مقاومت کنند و محققان فکر می‌کنند کمتر مستعد اشتباهات انسانی هستند. آشکارترین اشکال، از دست دادن بالقوه مشاغلی است که معمولاً از چنین پروژه عظیمی ناشی می شود.
محققان دانشگاه تسینگ‌هوا پکن اخیراً از طرح‌هایی برای ساخت سدی به ارتفاع تقریباً 600 فوت با استفاده از روش‌های چاپ سه بعدی پرده‌برداری کردند. این می‌تواند بزرگترین سازه‌ای باشد که با پرینت سه بعدی ساخته شده است، اما ممکن است به تعریف «چاپ سه بعدی» نیز بستگی داشته باشد.
سازندگان قبلاً با ساختن خانه ها با استفاده از چاپگرهای سه بعدی بزرگ برای ساختن لایه های بتنی در زمان و هزینه خود صرفه جویی کرده اند. سال گذشته، یک شرکت ساخت از ساخت افزودنی سیم و قوس رباتیک برای چاپ سه بعدی یک پل فلزی در هلند استفاده کرد. با این حال، پیشنهاد دانشگاه Tsinghua شامل چنین تکنیک هایی نیست.
محققان می‌خواهند نیروگاه برق آبی 590 فوتی یانگ‌کو را که در حال ساخت است در قسمت تبت رودخانه زرد با استفاده از لژیونی از ربات‌های هوش مصنوعی، بیل‌های مکانیکی، کامیون‌ها، بولدوزرها، سنگفرش‌ها و سایر وسایل نقلیه تکمیل کنند. در ترکیب با یک سیستم زمان‌بندی خودکار، محققان از این سیستم به عنوان یک چاپگر سه بعدی بزرگ یاد می‌کنند.
اعتبار تصویر: Weibo
