گروهی از محققان شروع به هشدار درباره چگونگی تداخل تعداد روزافزون ماهواره ها در آسمان ما با تلسکوپ های رادیویی زمینی کرده اند. اخترشناسان از سیاستگذاران میخواهند که مناطق ویژهای را تعیین کنند تا دانشمندان، شرکتهای فناوری و سایرین بتوانند نحوه اشتراکگذاری طیف را بررسی کنند.
تصویر معروف اخترشناسان کهکشان مسیه 87 که در سال 2019 منتشر شد – اولین تصویر از یک سیاهچاله – با اطلاعات آرایه ای از هشت تلسکوپ رادیویی که در سراسر زمین پخش شده اند ساخته شده است. روشهای مرسوم به تلسکوپی به بزرگی زمین نیاز دارند.
ماهواره های اینترنتی استارلینک اسپیس ایکس می توانند به یکی از منابع تداخل تبدیل شوند. ستاره شناسان شکایت کرده اند که ماهواره های این شرکت ممکن است آسمان شب قابل مشاهده را شلوغ کنند. در یک مورد، یک ماهواره استارلینک با حرکت در میدان دید تلسکوپ در طول دوره نوردهی طولانی خود، رگه ای از نور را در یک عکس فضایی ایجاد کرد.
محققان به مقاله ای که اخیراً در مورد تداخل تلسکوپ رادیویی منتشر شده است، اشاره می کنند که به مناطق دینامیک رادیویی نیاز دارد. اینها مانند مناطق رادیویی آرام عمل می کنند، اما به عنوان سکوهای آزمایشی نیز عمل می کنند تا دانشمندان، توسعه دهندگان و سایر گروه ها بتوانند نحوه کار در اطراف یکدیگر را بیابند.
وقتی اکثر مردم به نجوم فکر می کنند، احتمالاً تصاویر خیره کننده ستارگان و کهکشان های دور را تصور می کنند که توسط تلسکوپ های نوری گرفته شده است، که نور مرئی را برای انجام مشاهدات خود جمع آوری می کنند. با این حال، اطلاعات مهم دیگر در مورد فضای عمیق از طریق سیگنال های رادیویی و مادون قرمز به دست می آید.
با این حال، SpaceX با بنیاد ملی علوم برای حل مشکل تداخل رادیویی و بصری همکاری می کند. این شرکت میخواهد ماهوارههایش را کمتر انعکاس دهد و تمرکز فرکانسهای ارتباطی آنها را محدود کند. این شرکت همچنین گفت که آزمایشهای بیشتری برای یافتن راهحلهای بیشتر انجام خواهد داد.
چرا مهم است: اخترشناسان قبلاً از ماهوارههایی که تصاویر تلسکوپهای فضایی زمینی را تا حدی مسدود میکنند، شکایت کردهاند. با این حال، نور مرئی تنها بخشی از طیف الکترومغناطیسی نیست که اخترشناسان مشاهده میکنند، و همچنین تنها جایی نیست که ماهوارهها میتوانند کار آنها را تهدید کنند. ممکن است لازم باشد اقدامات احتیاطی برای محافظت از مشاهدات رادیویی انجام شود.
کشف اخیر سیارههای فراخورشیدی دوقلو – احتمالاً اولین نمونهای که محققان جهان آب پیدا کردهاند – به دلیل تلسکوپ هابل و تلسکوپ فروسرخ اسپیتزر امکانپذیر بوده است. اطلاعات فروسرخ به اخترشناسان کمک کرد تا حجم و چگالی سیارات را تعیین کنند که منجر به فرضیه دنیای آب شد.
محققان ادعا میکنند که سیگنالهای آبوهوا، اینترنت، جیپیاس و سایر ماهوارهها میتوانند با دادههای دریافتی تلسکوپهای رادیویی تداخل ایجاد کنند. در حال حاضر، مناطق ساکت روی زمین قدرت و فرکانس ارتباطات رادیویی را محدود میکنند تا تلسکوپهای رادیویی بتوانند کار کنند. با این حال، قوانین حاکم بر آنها ممکن است از افزایش تعداد ماهواره های ارتباطی محافظت نکند.