CGM یک تشکیل پلاسمای داغ است (که در آن “گرم” به معنای 100000 تا 10000000 درجه کلوین است) که تصور می شود در فضای بین کهکشان ها وجود داشته باشد و میزبان 40-50٪ از کل “ماده طبیعی” باریونی موجود در جهان فعلی است. در همین حال، سیاه‌چاله‌های کلان جرم معمولاً خود را با غبار و انرژی در مرکز تقریباً هر کهکشان بزرگی مانند کهکشان راه شیری تغذیه می‌کنند.
این کشف “سرندیپیتیپ” در مطالعه ای توصیف شده است که برای انتشار در The Astrophysical Journal Letters پذیرفته شده است، جایی که محققان از ایالات متحده آمریکا، کانادا و استرالیا در حال ارائه توضیحات خود در مورد چگونگی برهمکنش یک “سیاهچاله ابرپرجرم فراری” با محیط اطراف کهکشان هستند. CGM) می تواند موجی از گازهای شوکه شده و تشکیل ستاره های جوان را پشت سر بگذارد.
اگر سومین SMBH وارد سیستم شود، تعامل پیچیده جدید می تواند منجر به یک اثر تیرکمان بچه گانه شود که از طریق آن یکی از هسته های سیاه چاله خارج شده و به سمت فضای بیرونی فرستاده می شود. حتی بدون SMBH سوم، ادغام کهکشان‌ها می‌تواند به اندازه‌ای خشن و شدید باشد که در نهایت یکی از دو هسته SMBH را از بین ببرد.
در مقاله خود، محققان توضیحاتی در مورد اینکه چگونه یک SMBH می تواند مرکز کهکشانی خود را ترک کند و شروع به سرگردانی در جهان کند، ارائه می دهند. این مقاله توضیح می‌دهد که وقتی یک جفت کهکشان با هم ادغام می‌شوند، دو SMBH در مراکزشان یک سیستم دوتایی را تشکیل می‌دهند که دو جرم افراطی به طور بالقوه میلیاردها سال به دور مرکز گرانش شکل‌گیری جدید می‌چرخند.
چرا مهم است: سیاهچاله های ابرپرجرم (SMBH) برخی از افراطی ترین پدیده هایی هستند که جهان را پر کرده اند. آنها معمولاً در مرکز کهکشان‌های میزبان خود زندگی می‌کنند، اما گاهی اوقات می‌توان آنها را از محل خود بیرون انداخت تا یک زیارت انفرادی را در خلاء فضای عمیق آغاز کنند.
یک تیم بین المللی از محققان با مشاهده یک دنباله غیرمنتظره در ابر گازی که یک کهکشان کوتوله را احاطه کرده است، اکنون آنچه را کاندیدای بالقوه برای پدیده “سیاهچاله ابرپرجرم فراری” می دانند، یافته اند. نور ساطع شده از این شی نجومی غول پیکر قبل از رسیدن به سیاره زمین بیش از 7.5 میلیارد سال سفر کرد و ظاهراً با سرعت 1600 کیلومتر در ثانیه حرکت می کرد.
محققان اذعان دارند که دنباله گاز و ستاره های جدید مشاهده شده با تلسکوپ فضایی هابل می تواند توضیحات دیگری داشته باشد. با این حال، بر اساس تعداد کمی از مقالاتی که قبلاً در مورد این موضوع نوشته شده بود، آنها فکر می کنند یک SMBH سرکش می تواند بهترین نظریه برای پدیده مشاهده شده باشد. محققان می‌گویند این نوع تحقیقات از «کار نظری بیشتر» نیز سود می‌برد.
