به طور خلاصه: با گذشت بیش از سه دهه از معرفی، مایکروسافت بالاخره پشتیبانی بومی از فایل های RAR را به ویندوز اضافه کرد. فرمت آرشیو فایل اختصاصی در سال 1993 توسط مهندس نرم افزار روسی یوجین روشال عرضه شد. مانند ZIP، RAR – مخفف Roshal Archive – از فشرده‌سازی داده‌ها پشتیبانی می‌کند، اما علاوه بر این، تصحیح خطا و قابلیت‌های پوشا فایل را به معادله اضافه می‌کند. این قابلیت دوم است که اکثر مردم احتمالا RAR را به خاطر آن به خاطر می آورند.
در روزهای اولیه به اشتراک گذاری فایل های آنلاین قبل از اتصال سریع به اینترنت، پوشا فایل RAR معمولاً برای تقسیم دانلودهای بزرگ مانند بازی ها یا برنامه ها به چند تکه کوچکتر استفاده می شد. این باعث شد که آنها را از طریق اتصالات کندتر به دست آورید. هنگامی که تمام قطعات منفرد را داشتید، از برنامه ای مانند WinRAR برای بازسازی فایل به حالت اولیه استفاده شد.
اگر در طول فرآیند دانلود اتفاقی افتاد، به‌جای پاک کردن صفحه و بارگیری مجدد کل فایل، به سادگی آن یک قطعه را دوباره دانلود کردید.
در کنفرانس سالانه توسعه دهندگان خود در این هفته، مایکروسافت بی سر و صدا اعلام کرد که با استفاده از پروژه منبع باز libarchive، پشتیبانی بومی را برای فرمت های فایل اضافی از جمله RAR، 7-zip، tar و gz به ویندوز 11 اضافه کرده است.
مسلماً، پشتیبانی از RAR بومی که به ویندوز می‌آید، اکنون به اندازه ده‌ها سال پیش بزرگ نیست. اتصالات سریع اینترنت امروزی به این معنی است که دانلود فایل های حجیم به جای چند روز، دقیقه ها یا ساعت ها طول می کشد. علاوه بر این، استریم یک جایگزین مناسب و قانونی برای دزدی دریایی برای رسانه های مورد تقاضا بدون نگرانی در مورد خطر ابتلا به آن ارائه کرده است. من شخصاً نمی‌توانم آخرین باری که با یک فایل RAR تعامل داشته‌ام، به یاد بیاورم، اما شاید من در اقلیت باشم؟
مایکروسافت نیز بسیار دیر وارد بازی شده است زیرا سیستم عامل های دیگری مانند ChromeOS مدت هاست که از این فرمت پشتیبانی می کنند. اما همانطور که می گویند، دیر از هرگز بهتر است، نه؟
آنهایی که در نسخه های قبلی ویندوز استفاده می کنند هنوز گزینه های زیادی برای کار با فایل های RAR دارند. اگر WinRAR جم نیست، شاید چیزی مانند PeaZip یا Zipeg ارزش دیدن داشته باشد. هر دو رایگان هستند، فرمت های زیادی را پشتیبانی می کنند و به راحتی برای دانلود در دسترس هستند.