این قابلیت بهترین مثال برای یک اپلیکیشن کاربرپسند نیست. جدا از انحرافات ناخوشایندی که یک بازیکن برای گرفتن گوشی و استفاده از کنترل های پشتی باید انجام دهد، یک منحنی یادگیری نه چندان کم عمق وجود دارد که گیمرها باید آن را طی کنند تا به عقب عادت کنند. با ورودی هایی روبرو می شوند که نمی توانند ببینند. یک آموزش بازی برای آن حتی چگونه به نظر می رسد؟
من فکر می‌کنم نکته‌ای که کوپرتینو تلاش می‌کند به آن برسد، تطبیق‌پذیری این مفهوم است. با وجود حسگرها در هر سطح، راه‌های بی‌حدودی وجود دارد که توسعه‌دهندگان می‌توانند آنها را در رابط کاربری اپلیکیشن خود پیاده‌سازی کنند، مهم نیست چه نوع برنامه‌ای. عیب اصلی آن، چه قابل تاشو باشد و چه نباشد، این است که آن را بسیار مستعد آسیب می کند. یک قاب می تواند از گوشی محافظت کند اما به قیمت از دست دادن قابلیت لمسی.
این شرکت همچنین معتقد است که سنسورهای لمسی حالت جامد نسبت به سوئیچ‌های فیزیکی تطبیق‌پذیرتر هستند. در واقع، یک پنل کنترل روی شاسی گوشی می تواند تغییر کند یا با وضعیت دستگاه سازگار شود. به عنوان مثال، در حالی که صفحه عقب و پنل کنترلی تا شده است، می تواند ابزاری برای پاسخ دادن به تماس با بلندگو یا رد کردن آن باشد. در حالی که در حالت باز است، این کنترل ها می توانند برای جلوگیری از فعال سازی تصادفی غیرفعال شوند یا به کناره های دستگاه منتقل شوند.
در برنامه‌های بازی و سایر برنامه‌ها، ممکن است استفاده از حسگر لمسی در سطح پشتی دستگاه برای جمع‌آوری ورودی لمسی در حین نمایش اطلاعات بصری مرتبط بر روی نمایشگر در سطح جلوی دستگاه، مطلوب باشد. [sic]”
TL;DR: USPTO این هفته چندین پتنت به اپل اعطا کرد. یک رابط لمسی که کل دستگاه را پوشش می دهد یکی از جذاب ترین آنهاست. این مفهوم از سنسورهای لمسی تعبیه‌شده در شاسی برای ارائه کنترل‌های کاربر برای مواردی مانند صدا، روشنایی، کنترل‌های بازی و موارد دیگر استفاده می‌کند.
به نظر می رسد اولین تصویری که طراحان کوپرتینویی با درخواست ثبت اختراع ارائه کرده اند، یک آیفون تاشو باشد. این پتنت لایه بندی یک غشای انعطاف پذیر حاوی حسگرهای لمسی را در کل تلفن پیشنهاد می کند. ایده در اینجا این است که کاربر همچنان می‌تواند بدون باز کردن دستگاه با آن تعامل داشته باشد و آن را کاربرپسندتر کند.
با این اوصاف، اپل هزاران پتنت در گورستان ایده های گمشده خود دارد. نفست را حبس نکن که این یکی هرگز به ثمر می رسد. مانند تمام مفاهیمش، اپل فقط می‌خواهد مطمئن شود که ابتدا به آن فکر کرده است زیرا سهم خود را از ترول‌های ثبت اختراع داشته است.
اگر یک قدم جلوتر بروید، در حالی که با گوشی تا شده به پخش موسیقی گوش می دهید، کنترل پنل می تواند به کاربر امکان دسترسی به صدا، تعویض آهنگ و مرور پیمایش را بدهد. سپس هنگام دریافت تماس، کنترل ها می توانند به صورت پویا به رابط کاربری تلفن تغییر کنند.
یکی از عجیب ترین موارد استفاده ای که اپل به آن اشاره می کند، قرار دادن کنترل های لمسی بازی های ویدیویی در پشت گوشی است.
ایده کلی پشت این پتنت بسیار عالی است، به خصوص برای یک دستگاه تاشو، اما اپل نمی خواست دید خود را محدود کند. اشاره کرد که می تواند این فناوری را در دستگاه های غیرقابل تاشو نیز اعمال کند. این پتنت استفاده از لایه حساس به لمس را برای ارائه یک صفحه نمایش در یک آیفون استاندارد توصیف می کند. افشاگری‌های اخیر نشان می‌دهد که آیفون 15 ممکن است دکمه‌های خارجی را حذف کند و آنها را با کنترل‌های حالت جامد با بازخورد لمسی جایگزین کند. اگر این شایعات پابرجا باشند، می‌توانیم قبل از دیدن یک آیفون تاشو، شاهد به ثمر نشستن این پتنت باشیم.
این اپلیکیشن توضیح می‌دهد: «جمع‌آوری ورودی لمسی از کاربر و نمایش کارآمد تصاویر برای کاربر می‌تواند چالش برانگیز باشد. به عنوان مثال، هنگامی که یک کاربر ورودی لمسی را به صفحه نمایش لمسی ارائه می دهد، دست کاربر ممکن است تصاویری را که روی نمایشگر نمایش داده می شوند مسدود کند.
