در متن: بایگانی اینترنتی که توسط بروستر کاله در می 1996 تأسیس شد، یک کتابخانه دیجیتالی است که بر اساس ایده “دسترسی جهانی به همه دانش” طراحی شده است. این مخزن دسترسی عمومی و رایگان به مجموعه عظیمی از کتاب ها، فیلم ها، موسیقی، برنامه های کاربردی نرم افزاری، بازی ها و میلیاردها صفحه وب را فراهم می کند. همچنین میزبان Wayback Machine است، سرویسی که به کاربران اجازه می دهد تا نسخه های قبلی وب سایت های فعلی و منحل شده را جستجو کنند.
شکایتی که برای اولین بار در 1 ژوئن 2020 علیه IA مطرح شد، خواستار صدور دستوری برای از بین بردن “کلیه نسخه های غیرقانونی” ارائه شده توسط آرشیو دیجیتال و وادار کردن سازمان غیرانتفاعی سانفرانسیسکو برای پرداخت خسارت فرضی وارد شده به این چهار نفر شد. مشاغل انتشاراتی شرکت ها
بنیاد مرز الکترونیکی (EFF) توضیح می‌دهد که CDL راهی برای آرشیو اینترنتی است تا کتاب‌ها را در گردش نگه دارد، به‌ویژه زمانی که ناشران علاقه تجاری خود را از دست داده و چاپ و فروش را متوقف کرده‌اند. چهار تا از بزرگترین ناشران از دیدگاهی متفاوت به مسائل نگاه می کنند. Hachette، HarperCollins، Wiley، و Penguin Random House آرشیو اینترنت را به دادگاه آورده اند و ادعا می کنند که سرویس CDL قوانین کپی رایت را نقض می کند.
یکی از محبوب ترین و بحث برانگیزترین پیشنهادات ارائه شده توسط Internet Archive (IA) سرویس وام دیجیتال کنترل شده (CDL) آن است که به کاربران امکان دسترسی به کتابخانه دیجیتالی کتاب را می دهد. کاربران می توانند به تعداد نسخه های کتابی که IA و شرکای آن مالکیت فیزیکی دارند، قرض بگیرند. به عبارت دیگر، اگر IA یک کپی از یک عنوان خاص داشته باشد، می تواند آن را به یک شخص قرض دهد. هر کس دیگری که می خواهد آن را بخواند باید منتظر بازگشت آن باشد. کتابخانه های آجری ده ها سال است که به این روش کار می کنند.
بحث شفاهی اولیه در آرشیو Hachette v. Internet دوشنبه در منطقه جنوبی نیویورک برگزار شد. آژانس بین‌المللی انرژی اعلام کرد که از حقوق دیجیتالی همه کتابخانه‌ها در برابر چهار ناشر دفاع می‌کند و این موضوع را مطرح می‌کند که آیا یک کتابخانه حق دارد یک نسخه دیجیتالی از کتاب (چاپی) خود را بدون دریافت رسمی تهیه و به امانت بدهد. ابتدا مجوز از ناشر اصلی.
بروستر کاله، بنیانگذار Internet Archive، طی یک کنفرانس مطبوعاتی (بالا) گفت: «ناشران اکنون خواستار آن هستند که آن میلیون‌ها کتاب دیجیتالی، نه تنها غیرقابل دسترس، بلکه نابود شوند». “این وحشتناک است. اگر آنها موفق شوند کتاب های ما را از بین ببرند یا حتی بسیاری از آنها را غیرقابل دسترس کنند، صدها کتابخانه دیگر که مانند ما کتاب های دیجیتالی را به امانت می دهند، اثر وحشتناکی خواهد داشت. این می تواند آتش زدن کتابخانه اسکندریه باشد. لحظه ای – میلیون ها کتاب از کتابخانه های جامعه ما – از بین رفت.”