جرایم سایبری سالهاست که در حال افزایش بوده است و سال 2022 نیز از این قاعده مستثنی نبوده است. هکرها و کلاهبرداران معمولاً قبل از ورود به یک حمله هدفمند، تحقیقات پیشینه زیادی در مورد قربانیان خود انجام می دهند. ممکن است تعجب کنید که آنها (یا هر کسی) فقط با تایپ نام یا شماره شما در موتور جستجو چه چیزی می توانند پیدا کنند.
از ارسال کنندگان هرزنامه، تبلیغ‌کنندگان و استالکرها خبری نیست. از خفیف آزاردهنده تا کاملاً خطرناک، اینها افراد و شرکت هایی نیستند که بخواهید به راحتی به داده های شخصی شما دسترسی داشته باشند.
چه نوع اطلاعات شخصی در حال حاضر وجود دارد؟
به طور کلی، شما می توانید فرض کنید که تمام اطلاعات شخصی معمول، و همچنین اطلاعات تماس گذشته و حال وجود دارد. به آن هر چیزی از سوابق اموال و عکس های خود را به پروفایل های رسانه های اجتماعی و همکاران شناخته شده اضافه کنید، ایده ای خواهید داشت.
اطلاعات شخصی شما چگونه در اینترنت به پایان می رسد؟
دو طرف مسئول آنلاین شدن اطلاعات شخصی شما هستند: شما و دولت. تقریباً هر کاری که آنلاین انجام می دهید، داده تولید می کند. جستجوهایی که انجام می‌دهید، وب‌سایت‌هایی که بازدید می‌کنید، برنامه‌هایی که استفاده می‌کنید، خریدهایی که انجام می‌دهید، و پست‌هایی که منتشر می‌کنید – همه اینها ردپایی بر جای می‌گذارند.
دولت سوابق شهروندان خود را حفظ می کند و در یک دموکراسی حیاتی است که برخی از این سوابق عمومی باقی بمانند. ممکن است، تحت شرایط خاصی، بتوانید برخی از سوابق کیفری یا دادگاهی را سرکوب کنید، اما مواردی مانند سوابق تولد، ازدواج، مجوز، و دارایی شما معمولاً وجود دارند.
چگونه می توانید (تلاش کنید) خودتان را از اینترنت حذف کنید
تا زمانی که داده‌های شما در همه جا پراکنده باشند و هیچ نهادی به مقدار زیادی از آن دسترسی نداشته باشد، شما در معرض خطر بزرگی نیستید. یک پرونده دادگاه شهرستانی اینجا، یک شماره تلفن قدیمی در آنجا — چه کسی قرار است زمان لازم را برای جمع آوری همه آن صرف کند؟
مشکل این است که شرکت هایی به نام کارگزاران داده (از جمله سایت های جستجوی افراد) دقیقاً این کار را انجام می دهند. آنها اینترنت را برای این اطلاعات در دسترس عموم می‌خزند و می‌خراشند و با کسب درآمد یا فروش دسترسی به نمایه‌هایی که ایجاد می‌کنند، سود می‌آورند.
شما می‌توانید و باید داده‌هایی را که از طریق فعالیت آنلاین خود ارائه می‌دهید محدود کنید، اما تا زمانی که کاملاً از شبکه خارج نشوید، آن را به صفر نخواهید رساند. شما هرگز اکثریت قریب به اتفاق سوابق عمومی خود را حذف نخواهید کرد. کاری که می‌توانید انجام دهید این است که از جمع‌آوری داده‌ها در نمایه‌هایی که نام شما روی آنها است، جلوگیری کنید.
بهترین راه برای حذف خود از اینترنت
اگرچه یک گلوله نقره ای یا مجوزی برای بی دقتی نیست، موثرترین راه برای محدود کردن مقدار داده های شخصی شما به صورت آنلاین این است که کارگزاران داده را از ساختن و به اشتراک گذاری نمایه ها بر روی شما متوقف کنید.
به لطف وجود قوانین حفظ حریم خصوصی داده ها در حداقل چند ایالت، همه کارگزاران داده که به طور قانونی در ایالات متحده فعالیت می کنند، رویه های انصراف را برای استفاده شما آماده کرده اند. گرفتن؟ تخمین زده می شود که گذراندن آن فرآیندها برای ایجاد تفاوت، بیش از 300 ساعت طول می کشد.
اینجاست که یک سرویس حذف خودکار داده‌های شخصی مانند Incogni وارد می‌شود. این سرویس‌ها با آتش با آتش مبارزه می‌کنند و از اتوماسیون برای انصراف مشتریان از طرح‌های جمع‌آوری خودکار داده کارگزاران داده استفاده می‌کنند. یک سرویس حذف داده خوب، موجی پس از موج درخواست های حذف را ارسال می کند تا کارگزاران داده را از ایجاد مجدد پروفایل ها در طول زمان باز دارد.