چرا مهم است: کاوشگر خورشیدی پارکر که در سال 2018 پرتاب شد، مأموریتی برای مطالعه بیرونی ترین لایه جو خورشید دارد. این به اصطلاح “کرونا” منطقه ای است که باد خورشیدی از آنجا منشأ می گیرد، و کشتی فضایی به نام یوجین نیومن پارکر اخترفیزیکدان (که در واقع اصطلاح “باد خورشیدی” را ابداع کرده است) در موقعیت خوبی قرار دارد تا تمام اسرار آن را فاش کند.
به گفته محققان، اگر میخواهیم به جای نگاه کردن به تشعشعات الکترومغناطیسی که میلیونها مایل قبل از رسیدن به زمین سفر میکنند، اندازهگیریهای واقعی از فرآیندهای خورشید را بدست آوریم، داشتن یک بررسی مستقیم از جو خورشید ضروری است.
کاوشگر خورشیدی پارکر برای “لمس” خارجی ترین جو خورشید، تقریباً 4.3 میلیون مایل از سطح ستاره، طراحی شده است و تا سال 2025 به دور آن می چرخد. در سفر خود برای رسیدن به هدف نهایی، کاوشگر به آرامی به تاج خورشید نزدیک شده است. استفاده از پروازهای ناهید به عنوان کمک گرانشی – یک مانور تیرکمان مانند – برای صرفه جویی در مصرف سوخت.
کاوشگر خورشیدی پارکر تاکنون در 15 برخورد خورشیدی مقاومت کرده است و انتظار میرود کاوشگر بعدی در 22 ژوئن اتفاق بیفتد. سپر حرارتی کامپوزیت کربن با ضخامت اینچ.
آخرین دادههای جمعآوریشده توسط کاوشگر خورشیدی پارکر (PSP) منشأ باد خورشیدی «سریع» را نشان میدهد، یکی از دو حالت شناخته شدهای که میتواند از گرانش خورشید فرار کند و کل هلیوسفر را پر کند. دانستن اینکه چگونه باد خورشیدی از تاج خورشید خارج می شود تا با سیارات منظومه شمسی تعامل کند، اگر بخواهیم از یک فاجعه بالقوه با ارتباطات جهانی و دستگاه های الکترونیکی زمین جلوگیری کنیم، بسیار مهم است.
بادهای سریع خورشیدی پلاسما مانند انرژی کافی برای فرار از میدان گرانش خورشید را ندارند، اما هنگامی که از طریق اتصال مجدد مغناطیسی شتاب می گیرند، در نهایت می توانند ستاره را ترک کرده و در حباب مغناطیسی که منظومه شمسی را از فضای بیرون محافظت می کند، نفوذ کنند.
محققان توضیح دادند که دو میدان مغناطیسی که در جهات مخالف یکدیگر قرار دارند، یکدیگر را از بین میبرند، که انرژی مغناطیسی و ذرات پر انرژی را آزاد میکند که از خورشید دور میشوند.
یک مطالعه جدید منتشر شده در Nature اکنون توضیح می دهد که بادهای خورشیدی از کجا و با چه سرعتی می آیند. دادههای جمعآوریشده توسط PSP در جریان مواجهه اخیر آن با تاج خورشید، منشأ احتمالی این پدیده را نشان میدهد که به «مکانیسم اتصال مجدد تبادلی» میدان مغناطیسی خورشید مربوط میشود. اتصال مجدد زمانی اتفاق می افتد که دو میدان مغناطیسی متضاد با یکدیگر تعامل داشته باشند، در حالی که از ساختارهای قیف مانند عبور می کنند و به داخل و خارج از سطح ستاره حرکت می کنند.