باتری های گرانشی سعی می کنند یکی از مشکلات اصلی در مورد منابع انرژی تجدید پذیر مانند باد و خورشید را حل کنند – ذخیره انرژی اضافی. باد و خورشید اغلب انرژی بیشتری نسبت به یک شبکه می‌توانند فوراً استفاده کنند، تولید می‌کنند، بنابراین شرکت‌های برق مجبورند آنچه را که باقی مانده، معمولاً در باتری‌ها ذخیره کنند.
از نظر تئوری، باتری های گرانشی می توانند هر چیزی با وزن زیاد باشند، مانند آب یا اجسام جامد. مطالعه IIASA شن و ماسه را در چاه های معدن متروکه پایین آورده و بلند کرده و آن را بر اساس نیاز انرژی بین اتاقک های بالا و پایین به جلو و عقب می برد.
IIASA استفاده از مین‌های متروکه را پیشنهاد می‌کند، زیرا احتمالاً میلیون‌ها مورد از آنها در سرتاسر سیاره وجود دارد که می‌توانند به نسبت ارزان برای این منظور تبدیل شوند. اکثر آنها دارای زیرساخت های اساسی برای کار هستند و از قبل به شبکه برق متصل هستند.
مطالعه‌ای از موسسه بین‌المللی تحلیل سیستم‌های کاربردی (IIASA) پیشنهاد می‌کند که مین‌های از کار افتاده را می‌توان برای کار با باتری‌های گرانشی تغییر کاربری داد. تبدیل معادن قدیمی می تواند انرژی کافی برای مطابقت با مصرف برق روزانه فعلی کل سیاره را فراهم کند.
روش‌هایی مانند آزمایش IIASA از انرژی اضافی برای بلند کردن اجسام سنگین استفاده می‌کنند. هنگامی که انرژی دوباره مورد نیاز است، وزنی کاهش می یابد که یک توربین را می چرخاند و انرژی جنبشی حاصل از گرانش را تبدیل می کند.
مزیت دیگر این فرآیند این است که در حالی که باتری ها در طول زمان تمایل به تخلیه خود به خود دارند و به تدریج انرژی ذخیره شده خود را از دست می دهند، روش گرانشی انرژی را در ماسه (یا هر چیز دیگری که برای مهار گرانش برداشته می شود) ذخیره می کند که خود تخلیه نمی شود.
علاوه بر این، کارکردن باتری های گرانشی در معادن متروکه می تواند برخی از مشاغل از دست رفته در زمان بسته شدن معادن را بازیابی یا حفظ کند.
محققان فکر می کنند که پس از هزینه سرمایه گذاری تقریباً 1-10 دلار برای هر کیلووات ساعت و هزینه 2000 دلار در هر کیلووات ظرفیت انرژی، روش آنها می تواند پتانسیل جهانی 7-70 تراوات ساعت داشته باشد. طبق گزارش انجمن بین المللی انرژی، مصرف انرژی جهانی برای سال 2020 – جدیدترین سال ثبت شده – در مجموع 24901.4 تراوات ساعت بوده که به حدود 68 تراوات ساعت در روز تقسیم می شود.
چرا مهم است: باتری های گرانشی یک نامزد بالقوه برای ذخیره انرژی تجدیدپذیر اضافی هستند، اما یافتن مکان هایی برای نصب آنها یک چالش است. محققان پیشنهاد کرده‌اند که معادن متروکه در سراسر جهان می‌تواند راه‌حلی مقرون‌به‌صرفه باشد که می‌تواند شغل‌هایی را نیز ایجاد کند.