این تیم یافته‌های خود را در مقاله‌ای که در مجله Advanced Energy Materials با عنوان «اثر مواد حمل‌ونقل حفره‌ها و مواد ناخالص آنها بر پایداری و قابلیت بازیافت سلول‌های خورشیدی پروسکایت بر روی بسترهای بسیار نازک پس از تابش پروتون 7 مگا ولت» منتشر شده است، شرح دادند.
ماهواره های جدید با سرعت نگران کننده ای به فضا پرتاب می شوند. اسپیس ایکس در حال حاضر بیش از 4000 ماهواره استارلینک با پرتوهای اینترنتی در مدار زمین داشته است و قصد دارد در مجموع نزدیک به 12000 ماهواره را مستقر کند. این امر به مذاق چین خوش نیامد و طبق گزارشی از اوایل سال جاری، این کشور می تواند 13000 ماهواره خود را برای “سرکوب” صورت فلکی استارلینک پرتاب کند.
به طور خلاصه: دانشمندان دانشگاه سیدنی استرالیا یک پنل خورشیدی با قابلیت های خود ترمیمی ابداع کرده اند که می تواند عمر ماهواره ها را در مدار به شدت افزایش دهد. این پنل از پروسکایت، یک ماده معدنی اکسید تیتانیوم کلسیم استفاده می کند که به دلیل خواص منحصر به فردش توسط برخی به عنوان یک “مواد معجزه آسا” شناخته شده است.
دانشمندان کشف کردند که آسیب تشعشعات را می توان در سلول های خورشیدی پروسکایت زمانی که گرما در خلاء اعمال می شود، معکوس کرد. آزمایش شبیه‌سازی شده در اینجا روی زمین نشان داد که پانل‌های خورشیدی تخریب‌شده می‌توانند 100 درصد کارایی اولیه خود را پس از گرم شدن بازیابی کنند، و اتفاقاً خورشید یک گرم‌کننده فضای کامل است.
اعتبار تصویر: ماهواره توسط SpaceX، Solar توسط Markus Spiske
