ماه گذشته، کمیسیون بورس و اوراق بهادار مورگان استنلی را به دلیل حراج هزاران هارد دیسک قبل از پاک کردن آنها و افشای اطلاعات میلیون ها مشتری، 35 میلیون دلار جریمه کرد. اگرچه هیچ چیزی نشان نداد که مشتریان آسیب دیده اند، بسیاری از شرکت ها – به ویژه آنهایی که خدمات ابری را ارائه می دهند – احتمالاً نمی خواهند به سرنوشت مشابهی دچار شوند.
شرکتها ممکن است سختافزار جدیدتر را ارتقا دهند زیرا انرژی کارآمدتر است و ظاهراً ردپای کربن کمتری دارد. با این حال، بیشتر انتشار کربن فناوری ناشی از تولید است، نه عملیات. محققان دانشگاه ویسکانسین-مدیسون دریافتند که این ممکن است در مورد SSD ها نیز صادق باشد و محققان هاروارد نیز یافته های مشابهی در مورد ردپای کربن کلی شرکت های فناوری داشتند.
علاوه بر این، اگرچه سخت افزار خرد شده حدود 70 درصد از مواد تشکیل دهنده خود را بازیافت می کند، اما این فرآیند اساساً انتشار گازهای گلخانه ای تولید اولیه خود را هدر می دهد. استفاده مجدد از این مواد به معنای تکرار پرتاب کننده ترین بخش ردپای کربن سخت افزار است. بدتر از آن، هر گونه مواد از دست رفته مانند فلزات خاکی کمیاب باید دوباره استخراج شود، که احتمالاً به استفاده از مواد درگیری کمک می کند.
زیربنای عمل خرد کردن ترس از نشت داده ها در صورت پاک نشدن صحیح هارد دیسک است که باعث خشم مشتریان و جریمه های هنگفت از سوی تنظیم کننده ها می شود https://t.co/9FwfBMLYTS pic.twitter.com/iwNCEXxudA
– فایننشال تایمز (@FinancialTimes) 6 اکتبر 2022
ممکن است شرکت ها فکر کنند که تخریب تنها راه تضمین امنیت داده ها است، اما کارشناسان معتقدند که این یک گزینه هسته ای غیر ضروری است. بسیاری از هارد دیسکها و سرورها احتمالاً میتوانند برای سالها یا حتی دههها در حال استفاده باقی بمانند، و احتمالاً کمترین خطری وجود دارد که بازیگران بد اطلاعات را از ذخیرهسازی دست دوم با نرمافزار پزشکی قانونی بازیابی کنند. گوگل و مایکروسافت می گویند که شروع به استفاده از برخی از سرورهای بازسازی شده کرده اند، اما خرد کردن هنوز یک روش استاندارد برای هارد دیسک است.