جدای از عملکرد آن، یکی از جذابیت های اصلی Rust این واقعیت است که این زبان از همان ابتدا به گونه ای طراحی شده بود که ایمنی حافظه را تامین کند، در نتیجه بسیاری از باگ ها و آسیب پذیری های احتمالی را در زمان کامپایل حذف می کند. قابل ذکر است که اشکالات ایمنی حافظه 70 درصد از آسیب پذیری های امنیتی فهرست شده در CVE را تشکیل می دهند که از سال 2006 در ویندوز رفع شده اند.
همچنین بخوانید: چگونه یک آسانسور خراب منجر به یکی از محبوب ترین زبان های برنامه نویسی امروزی شد
به گفته دیوید “دویزل” وستون، معاون OS Security و Enterprise در مایکروسافت، برخی از کدهای Rust قبلاً در هسته ویندوز پیاده سازی شده است. وستون در سخنرانی در BlueHat IL 2023 در تل آویو، اسرائیل، ماه گذشته اشاره کرد که ویندوز 11 می تواند در Rust بوت شود، حتی اگر پورت کد در حال حاضر غیرفعال است و در پشت یک پرچم ویژگی پنهان شده است.
مایکروسافت در سال 2020 شروع به بازنویسی بخش‌هایی از ویندوز در Rust کرد و با DirectWrite API (بخشی از چارچوب DirectX) شروع کرد که وظیفه مدیریت رندر متن با کیفیت بالا، فونت‌های طرح مستقل از وضوح، پشتیبانی کامل از متن و طرح‌بندی یونیکد و موارد دیگر را بر عهده دارد. . DWriteCore، اجرای Windows App SDK API DirectWrite، اکنون تقریباً شامل 152000 خط کد Rust و حدود 96000 خط کد ++C است. علاوه بر افزایش امنیت، این ترکیب کد جدید ظاهراً بهبود عملکرد قابل توجهی (5-15٪) را در عملیات فونت به ارمغان آورده است.
مایکروسافت تنها شرکت بزرگ فناوری نیست که علاقه مند به استفاده از Rust برای محصولات نرم افزاری اصلی خود است. زبان برنامه نویسی ایمن برای حافظه در حال حاضر توسط آمازون، فیس بوک، گوگل و دیگران استفاده می شود. Rust نیز بخشی از هسته لینوکس شده است. توسعه دهندگان متن باز تاکید می کنند که تعهد مایکروسافت به Rust خبر بسیار خوبی برای آینده این زبان خواهد بود.
