به ما گفته شده است که برای درک کامل اثر پس زدن به اطلاعات بیشتر در مورد ویژگی های فیزیکی سیارک از جمله ویژگی های سطح آن و میزان قوی یا ضعیف بودن آن نیاز است.
بیل نلسون، مدیر ناسا، گفت: همه ما موظفیم از سیاره خود محافظت کنیم زیرا تنها سیاره ماست. نلسون افزود: «این لحظه نقطه عطفی برای دفاع از سیاره و کل بشریت است که نشان دهنده تعهد تیم استثنایی ناسا و شرکای سراسر جهان است.»
لوری گلیز، مدیر بخش علوم سیاره ای ناسا، گفت که با دریافت داده های جدید، اخترشناسان می توانند بهتر ارزیابی کنند که آیا ماموریتی مانند DART می تواند در آینده برای محافظت از زمین در برابر برخورد با یک سیارک استفاده شود یا خیر.
ناسا قبل از برخورد گفت که تغییر 73 ثانیه یا بیشتر موفقیت آمیز تلقی می شود. نیازی به گفتن نیست که DART این معیار را شکست.
دادههای تجزیهوتحلیل شده توسط تیم تست تغییر مسیر دوگانه سیارک (DART) طی دو هفته گذشته تأیید میکند که برخورد آنطور که در نظر گرفته شده بود، انجام شده است. قبل از اینکه DART به سیارک برخورد کند، 11 ساعت و 55 دقیقه طول کشید تا دیمورفوس به دور سیارک بزرگتر خود، دیدیموس، بچرخد. اکنون 11 ساعت و 23 دقیقه طول می کشد تا دیمورفوس به دور دیدموس بچرخد، به این معنی که سقوط حدوداً 32 دقیقه از مدار آن کندتر کرد.
مشاهدات اطلس از برخورد فضاپیمای DART در دیدیموس! pic.twitter.com/26IKwB9VSo
— پروژه اطلس (@fallingstarIfA) 27 سپتامبر 2022
خود ضربه تنها متغیری نیست که به تغییر مدار کمک کرده است. هنگامی که DART با سیارک برخورد کرد، تن ها سنگی را که به فضا پرتاب شده بود جابجا کرد. مانند باز کردن یک بالون فکر کنید – هوا از داخل به بیرون می رود و بالون را به جلو می راند. همین اتفاق در مورد دیمورفوس افتاد – پس زدن سنگ پرتاب شده، فشار DART را افزایش داد.
ناسا این تاثیر را به صورت زنده پخش کرد تا همه شاهد باشند. رصدخانه هایی از سراسر جهان و در فضا نیز از زوایای مختلف تماشا می کردند. تلسکوپ های وب و هابل خود ناسا حتی این رویداد را ثبت کردند.
این سیارک ها هفت میلیون مایل از زمین فاصله دارند و قبل از برخورد هیچ تهدیدی برای بشریت نداشتند. همین را می توان گفت پس آزمون.