یادداشت ویراستار:
نویسنده مهمان، جاناتان گلدبرگ، بنیانگذار D2D Advisory، یک شرکت مشاوره چند منظوره است. جاناتان استراتژیهای رشد و اتحادهایی را برای شرکتهایی در صنعت موبایل، شبکه، بازی و نرمافزار ایجاد کرده است.
آیا HiSilicon هواوی می تواند به آن بپیوندد؟ آنها زمانی یکی از برترین دارندگان مجوز Arm بودند و نشانه هایی از ظهور مجدد از زیر تحریم های دولت ایالات متحده علیه آنها را نشان می دهند. آیا آنها اجازه شرکت دارند؟ و از زمانی که قطعنامه سریال Arm China، Arm در حال امضای قراردادهای زیادی است، احساس همه آن شرکتها در مورد گروه جدیدی از مالکان آمریکایی چیست؟
مشکل دوم را می توان به بهترین شکل توصیف کرد: “چگونه یک دسته گربه را گله کنیم”. این لیست از شرکت کنندگان بالقوه بسیار متنوع است، با طیف گسترده ای از علایق رقیب. هر یک از آنها بر اساس اصل حفاظت از منافع استراتژیک فردی خود مشارکت می کنند و بنابراین احتمالاً می خواهند بر شرکت تأثیر بگذارند. این در تضاد با این ایده است که شرکت جدید مستقل است.
مانند هر سناریویی، مشخص نیست که Arm یا Arm چگونه افزایش سرمایه ای را که بارها گفته است به آن نیاز دارد، به دست خواهد آورد، سرمایه خصوصی برای سرمایه گذاری تحقیق و توسعه شناخته شده نیست. بنابراین در نهایت، Arm باید در مقطعی عمومی شود، اما شاید این مسیر به آنها زمان بسیار بیشتری بدهد تا برای آن آماده شوند.
در نهایت، ما مشکوک هستیم که تکرار این شایعات به این معنی است که شخصی در جایی در حال مذاکره با این نوع معامله است. بانکداران Arm باید حداقل این ایده را به عنوان جایگزینی برای عرضه اولیه اولیه سهام سرگرم کنند. بنابراین، مطمئناً، این سؤال احتمالاً در پایان به ارزش گذاری می رسد.
با این حال، موارد عملی بسیار کمتر ساده هستند. اولین نگرانی این است که شرکت تحت چه ساختاری وجود خواهد داشت. سافت بانک خواهان خروج است و هیچ کس دیگری نمی خواهد Arm را در امور مالی خود ادغام کند، بنابراین شرکت باید به یک نهاد مستقل و خصوصی تبدیل شود. این احتمالاً شامل دعوت از یک سرمایه گذار خصوصی است. این امر مزیت بیشتری از داشتن یک حزب “بی طرف” به عنوان صدای پیشرو در هیئت مدیره به همراه خواهد داشت. اما انگیزه هر سرمایهگذاری از این دست، بر خلاف نیازهای استراتژیک سایر افراد در کنسرسیوم، بازده مالی است.
بازارهای عمومی قبلاً سیگنالهای کاملاً واضحی در مورد ارزش عرضه اولیه عمومی Arm ارائه کردهاند، و بسیار کمتر از 40 میلیارد دلاری است که Nvidia ارائه میکند. آیا کنسرسیوم حاضر به پرداخت بالای خیابان است؟ پاسخ به آن بستگی به این دارد که آنها چقدر حق بیمه برای کنترل شرکت می پردازند، که البته با تمام آنچه در بالا نوشتیم مغایرت دارد. اگر بخواهیم حدس بزنیم، میگوییم این گزینه ترجیحی این شرکت است، اما به اندازهای پیچیده است که به معنای قطعیت نیست.
و در نهایت، مسئله چین مطرح است. بهترین حدس ما این است که اگر شرکتهای چینی در کنسرسیوم شرکت کنند، دولت چین مایل به امضای قرارداد خواهد بود. ما Tsinghua Unisoc را به لیست خود در بالا اضافه کردیم، زیرا آنها محتمل ترین نامزد هستند، اما موارد دیگری نیز وجود دارند.
چیزی که باید منتظرش بود: شایعاتی وجود دارد مبنی بر اینکه کوالکام در کنار سایرین به دنبال خرید Arm است. پس از حماسه ناموفق انویدیا در تلاش برای خرید Arm، به نظر می رسد که هیچ شرکت دیگری بتواند دستکش نظارتی را اجرا کند تا حد زیادی غیرممکن به نظر می رسد. به نوبه خود، Arm به نظر نمی رسد که مشتاقانه در مورد عرضه عمومی در اواخر امسال یا سال آینده باشد، اما به نظر می رسد گزینه دیگری ندارد. همانطور که گفته شد، یک سناریو وجود دارد که می تواند این دایره را مربع کند – کنسرسیومی از دارندگان مجوز اصلی Arm می تواند Arm را خریداری کند. این به طور بالقوه می تواند شامل Qualcomm، Mediatek، Nvidia، Broadcom، AMD، Tsinghua Unisoc و غیره باشد.
در تئوری، این به نگرانی های همه رسیدگی می کند. سافت بانک می تواند از سرمایه گذاری خود خارج شود، چیزی که بارها نشان داده است که مشتاق به دست آوردن آن است. مدیران آرم میتوانند از نظارت بازارهای عمومی آزاد بمانند و از نظر تئوری بودجهای را برای برنامههای استراتژیک آن، هر چه که باشند، تضمین کنند. و دارندگان مجوز Arm می توانند اطمینان حاصل کنند که Arm در نقشه راه بسیار مورد نیاز خود پیشرفت می کند، بدون اینکه رقیبی بر آن نقشه راه به ضرر دیگران تسلط داشته باشد.
این یک مانع غیرممکن نیست، اما به این معنی است که همسو کردن انگیزههای همه نیازمند مذاکرات بسیار پیچیدهای است. در نهایت، شیطان در اینجا در جزئیات خواهد بود – چگونه بلوکهای مختلف همسو میشوند و چه کسی با رأی قاطعانهای به نتیجه میرسد که به نفوذ بسیار زیاد در مسیر تبدیل میشود.
سوال مهم دیگر این است که چه معنایی برای دیگران خواهد داشت. ما به طور گسترده در مورد تضاد ذاتی رژیم قیمتگذاری فعلی Arm نوشتهایم که ورودیهای جدید را به نفع مشتریان بزرگ و با سابقه جریمه میکند. اگر آن مشتریان بزرگ در نهایت کنترل Arm را در اختیار داشته باشند، آنگاه تنها چیزی که همه آنها می توانند روی آن توافق داشته باشند، تشدید بیشتر این تضاد خواهد بود. این برای چشم انداز بلندمدت شرکت اهمیت زیادی دارد، مالکان جدید به نفع چه کسانی رای خواهند داد؟