جالب است که ناسا گفته است که در جدیدترین پرتره وب هیچ کهکشانی وجود ندارد. این به این دلیل است که ترکیبی از گاز و غبار نیمه‌شفاف که به عنوان محیط بین ستاره‌ای در کهکشان راه شیری ما شناخته می‌شود، دید ما را نسبت به جهان عمیق‌تر مسدود می‌کند و به ستاره‌ها اجازه می‌دهد در مرکز صحنه قرار گیرند.
خطوط مواج نزدیک لبه‌های برخی از ستون‌ها، خروجی از ستاره‌هایی هستند که هنوز در حال شکل‌گیری هستند. گاهی اوقات، آنها جت هایی را که با مواد مجاور برخورد می کنند شلیک می کنند و منجر به امواج ضربه ای می شوند که شبیه الگوهای موجی ایجاد شده توسط قایق ها هنگام حرکت در آب است. این بیشتر در ستون دوم و سوم از بالا مشهود است، جایی که ستارگان جدید تنها چند صد هزار سال تخمین زده می‌شوند.
چه اتفاقی افتاده؟ تلسکوپ فضایی جیمز وب همچنان به کار خود ادامه می دهد. این هفته، ناسا تصویری خیره کننده از یک سازه آسمانی منتشر کرد که برای اولین بار توسط هابل در سال 1995 عکاسی شد که با محبت به عنوان ستون های آفرینش شناخته می شود.
هابل از ستون های آفرینش در سال 1995 و دوباره تقریباً دو دهه بعد تصویربرداری کرد. بسیاری از رصدخانه های دیگر نیز در طول سال ها نگاهی به جرم آسمانی انداخته اند. داده‌های جدید وب به محققان کمک می‌کند تا درک بهتری از چگونگی شکل‌گیری ستارگان داشته باشند و بر روی تعداد بسیار دقیق‌تری از ستارگان تازه تشکیل شده فرود بیایند.
هدف نمادین، برش تنگ سحابی عقاب است که در فاصله 6500 سال نوری از زمین قرار دارد. طاق ها و مناره ها ابرهایی از گاز و غبار هستند که به عنوان انکوباتور برای ستاره های جدید عمل می کنند. دوربین پرقدرت مادون قرمز نزدیک وب (NIRCam) قادر به تصویربرداری از ساختار با جزئیات بسیار بیشتر از آنچه قبلا دیده شده بود.
یک نسخه با وضوح کامل و فشرده نشده از نمای Webb از Pillars of Creation دارای ابعاد 13560 x 6551 و وزن 147.27 مگابایت است. برای دانلود مستقیم از وب سایت تلسکوپ وب در دسترس است.
گوی های قرمز روشن – که بسیاری از آنها نشانه های پراش علامت تجاری وب را نشان می دهند – ستاره های تازه تشکیل شده اند. وقتی دسته‌های گاز و غبار به جرم کافی می‌رسند، تحت تأثیر گرانش شروع به فروپاشی می‌کنند، گرم می‌شوند و در نهایت ستاره‌های جدیدی را تشکیل می‌دهند.