زبان های برنامه نویسی مانند C و C++ با یک مبادله همراه هستند. آنها انعطافپذیری لازم برای برنامهنویسی توابع مورد نیاز برای اجرای موفقیتآمیز یک برنامه را فراهم میکنند، اما به نوبه خود از توسعهدهندگان میخواهند تا تراکنشهای حافظه را با دقت مدیریت کنند. عدم توجه به این تراکنش های حافظه می تواند باعث خرابی و بی ثباتی در برنامه شود.
برای کاهش بار مدیریت حافظه، زبانهایی مانند جاوا و جاوا اسکریپت مفهوم جمعآورنده زباله را معرفی کردند. این کلکتورها برای تمیز کردن حافظه سیستم به صورت دورهای طراحی شدهاند و خطر خطاهای حافظه را به حداقل میرسانند. با این حال، این به قیمت استفاده بیشتر از حافظه کلی و جذب منابع بیشتر برای فعال نگه داشتن کلکتورها تمام می شود.
تصویر بزرگ: برای برنامه نویسان غیرمعمول نیست که راه حل های یکباره را برای رفع نیازهای خاص یا غلبه بر چالش هایی که قبلاً دیده نشده ساخته و دوباره استفاده کنند. با این حال، داشتن آن راه حل مرتبط، تکامل و شکوفا شدن پس از 17 سال بسیار غیر معمول است. زبان برنامه نویسی Rust دقیقاً این کار را انجام داده است و از پروژه یک نفره به یکی از پروژه های منبع باز امروزی که به شدت پشتیبانی می شود، تبدیل شده است.
Hoare تلاش کرد تا یک زبان برنامه نویسی موثر و کارآمد ایجاد کند تا شکاف بین این رویکردهای مدیریت حافظه قدیمی را پر کند. در حالی که توسعه دهندگان را ملزم به رعایت قوانین کدگذاری تا حدی سفت و سخت می کند، این زبان از طرف توسعه دهنده حافظه را مدیریت می کند و اطمینان حاصل می کند که هر کد توسعه یافته از نظر حافظه ایمن است. تا سال 2013، حامیان این زبان سیستم مدیریت حافظه Rust را به حدی اصلاح کردند که دیگر نیازی به عملکرد جمعآوری زباله نداشت. این زبان به رشد خود ادامه داد و از توسعه دهندگان در سراسر جهان پشتیبانی کرد و باعث شد Rust اولین نسخه رسمی و پایدار را در می 2015 منتشر کند.
هفده سال پیش، Graydon Hoare، توسعه دهنده موزیلا، از محل کار بازگشت تا آسانسور ساختمان خود را از کار بیاندازد. او که مجبور شد از 21 پله بالا برود، به طور فزاینده ای از این که یک نقص نرم افزاری باعث انجام جلسه کاردیوی برنامه ریزی نشده او شده بود، اذیت شد. Hoare در ادامه این ناامیدی ها را در یک پروژه زبانی سریع و انعطاف پذیر با هدف به حداقل رساندن خطاهای حافظه و جلوگیری از مشکلاتی مانند خرابی آسانسور خود مطرح کرد. زبان برنامه نویسی Rust از آن زمان به یک پروژه منبع باز با پشتیبانی شدید برای برنامه نویسان تبدیل شده است، از پروژه های کوچک و انفرادی گرفته تا برنامه های کاربردی عظیم که توسط غول های فناوری مانند مایکروسافت و آمازون توسعه یافته اند.
در سال 2022، اندازه جامعه Rust عملاً سه برابر شد و به بیش از سه میلیون کاربر رسید و در لیست پیشنهادی آژانس امنیت ملی از زبانهای ایمن برای حافظه قرار گرفت. این رتبهبندی، Rust را در کنار دیگر نامهای معروف مانند جاوا، سی شارپ و روبی قرار داد. استفاده از Rust در صنایع خودروسازی و هوافضا و توسط شرکتهای فناوری اطلاعات، از جمله مایکروسافت، آمازون، و DropBox، به افزایش روزانه ادامه میدهد و اتکای کلی به توسعه C و C++ قدیمی را کاهش میدهد.