چرا مهم است: اگر از همکار آزاردهنده‌ای که در طول رفت و آمدتان دست از ضربه زدن به صفحه‌کلیدش نمی‌کشد یا کودکی که ناله می‌کند خسته شده‌اید، یک نمونه اولیه هدفون از محققان دانشگاه واشنگتن ممکن است ارتقایی باشد که منتظرش بودید. این دستگاه به جای اینکه فقط صداهای محیط را کاهش دهد، از هوش مصنوعی استفاده می کند تا به شما امکان می دهد به طور انتخابی نویز را فیلتر کنید و روی صداهای خاص تمرکز کنید.
بیشتر هدفون‌های حذف نویز فعال با تولید امواج صوتی برای مقابله با لرزش‌های محیطی با فرکانس پایین مانند هواپیماهای بدون سرنشین کار می‌کنند. اما آنها در نهایت تمام صدا را در آن فرکانس ها لغو می کنند، که می تواند صدایی را که می خواهید بشنوید حذف کند. نمونه اولیه جدید قصد دارد به کاربران کنترل دقیق تری بر نویز بدهد.
این هدفون دارای میکروفون های داخلی است که صدا را به یک شبکه عصبی آموزش دیده برای تشخیص انواع مختلف صداها – پارس سگ ها، زنگ تلفن ها، تماس پرندگان و غیره- می دهد. با استفاده از یک برنامه همراه، می‌توانید دسته‌ها را فعال یا غیرفعال کنید و فقط نویز موردنظرتان را از طریق هدفون فیلتر کنید.
اما بخش واقعا جالب این است که هدفون همچنین می تواند روی صدای خاصی در میان پچ پچ پس زمینه تمرکز کند. به سادگی یک دکمه را فشار دهید و صدا را مستقیماً در مقابل شما به عنوان تنها صدایی که باید تقویت شود، ضبط می کند و تمام نویزهای دیگر را سرکوب می کند.
شیام گولاکوتا، که این تکنیک را با تیمی از محققان توسعه داد، این ایده را در 16 می در کنفرانسی که توسط انجمن آکوستیک آمریکا و انجمن آکوستیک کانادا برگزار شد، ارائه کرد. نیوساینتیست گزارش داد که او یک نمونه اولیه کار را در این رویداد به نمایش گذاشت.
در زیر کاپوت، میکروفون‌ها صدا را به یک پردازنده هوش مصنوعی می‌رسانند که صداهای ناخواسته را در زمان واقعی رمزگشایی و حذف می‌کند. این کار تنها با 8 میلی ثانیه تاخیر انجام می شود که به گفته محققان برای جلوگیری از ضربه های عجیب و غریب در زمان پاسخ کافی است. برای پردازش هوش مصنوعی روی دستگاه، هدست فعلی به جای استفاده از یک سرور ابری، از یک برد OrangePi که از طریق USB متصل است، استفاده می کند.
طبیعتاً این نمونه اولیه چیزی نیست که بتوانید بخرید. تجاری سازی احتمالاً مستلزم کوچک کردن همه چیز به یک تراشه کوچک است که می تواند در طرح های هدفون بی سیم آینده ادغام شود.
با این حال، هوش مصنوعی در حال حاضر راه خود را به دستگاه های صوتی اصلی از طریق حذف نویز الگوریتمی برای میکروفون ها باز کرده است. اما این مفهوم را تغییر می دهد و از هوش مصنوعی برای تقویت آنچه که کاربر می تواند بشنود، نه فقط چیزی که میکروفون می گیرد، استفاده می کند. هر دستگاهی با شتاب دهنده هوش مصنوعی و ورودی میکروفون از نظر تئوری می تواند این نوع سرکوب انتخابی نویز را ارائه دهد.
اعتراف می کنم، این فناوری نوآورانه جرقه ایده نسبتاً وحشتناکی را در Black Mirror برانگیخت – در مورد قسمت “کریسمس سفید” که در آن یک زن از ایمپلنت برای “مسدود کردن” شریک زندگی خود و خاموش کردن حواس خود استفاده می کند. اگر حذف نویز از این نوع می تواند به بهبود صداها کمک کند، آیا می تواند به قطع صداهای خاص نیز کمک کند؟ بیایید هنوز درگیر سناریوهای علمی تخیلی نشویم.