اینتل امروز کجا ایستاده است؟ سه چالش کلیدی پیش رو

به زبان ساده، زمانی که اینتل در اواسط دهه گذشته وارد فانک فعلی خود شد، یک رقیب CPU داشت، اما امروز با یک دوجین رقیب روبرو هستند. یک اینتل احیا شده می تواند با تمام این چالش ها مقابله کند. آنها هنوز هم در بازار رایانه های شخصی موقعیت محکمی دارند و روابط طولانی مدتی با کل اکوسیستم دارند، اما به محصولاتی نیاز دارند که بتوانند به تنهایی بایستند.

این ما را به مشکل دوم می رساند. با فرض اینکه فرآیند تولید اینتل به سطح قابل قبولی دست یابد، آنها با رقابت محصولات خود مواجه خواهند شد. در اینجا آنها با انبوهی از مشکلات روبرو هستند. در بالای این لیست AMD قرار دارد که مانند ماشین ضرب المثل اجرا می شود. آخرین نمونه کارها CPU AMD برای مشتریان بسیار جذاب به نظر می رسد.

اگرچه این ممکن است غیرقابل حل به نظر برسد، چند عامل به نفع شرکت است. آنها استعداد درونی بسیار زیادی دارند که به نظر می رسد هم متعهد و هم نیرومند است. علاوه بر این، آنها نیازی به برتری در هر جنبه ندارند. برای تولید، آنها نیازی به پیشی گرفتن از TSMC ندارند، فقط به اندازه کافی نزدیک شوند تا این فرآیند دیگر محصولات آنها را تضعیف نکند. آنها نیازی ندارند که دومین کارخانه ریخته گری بزرگ در جهان باشند (به استثنای محصول خود)، آنها فقط باید از مشتریان خارجی خود اطمینان حاصل کنند.

و سپس به مشکل سوم می رسیم – آنها باید همه اینها را ادامه دهند. این به معنای سرمایه گذاری هنگفت برای پیشبرد فرآیند تولید آنهاست. حتی اگر آنها بتوانند در عرض 4 سال به نسخه ای از 5 گره دست یابند، باید فراتر از آن حرکت کنند. اقتصاد قانون مور تنبیه کننده است، تنها شرکت هایی با درآمدهای کلان می توانند سرعت سرمایه گذاری مورد نیاز را حفظ کنند.

آنها نوآوری های قابل توجهی را در بازار CPU معرفی کرده اند، مانند معماری چیپلت و بسته بندی مرتبط. AMD استدلال می کند که محصولات فعلی آنها عملکرد بیشتری دارند و هزینه کل مالکیت (TCO) بهتری نسبت به اینتل ارائه می دهند. این شکاف احتمالاً با ادامه رسیدگی به مشکلات تولیدی اینتل بیشتر خواهد شد، فرآیندی که احتمالاً تا اواخر سال 2024 به پایان نخواهد رسید.

علاوه بر این، بازار در حال تغییر است. در مراکز داده، مشتریان از سیستم های CPU محور به سمت محاسبات ناهمگن شامل CPU، GPU و شتاب دهنده ها دور می شوند. در حالی که اینتل پردازنده‌های گرافیکی و شتاب‌دهنده‌های هوش مصنوعی را ارائه می‌کند، حداقل تاثیر آن‌ها در بازار بسیار کم است. به نظر می رسد اینتل آنقدر تلاش می کند تا بقا کند که نقشه راه خود را برای انطباق با این واقعیت های جدید به روز نمی کند. ما در اینجا سخاوتمند هستیم، زیرا بسیاری معتقدند وضعیت بسیار وخیم تر است.

اساساً بزرگترین چالش اینتل فرهنگی است. این شرکت باید دنیای در حال تغییر را بشناسد و مطابق با آن سازگار شود. در طول سال‌ها، اینتل با تمرکز بیش از حد به درون، نقاط کور بزرگی را ایجاد کرد و قد و قامت خود را در مقایسه با روزهای شکوه خود از دست داد. بنابراین، شنیدن ادعای اینتل در جریان به‌روزرسانی اخیر تحلیلگر خود مبنی بر اینکه IFS «دومین کارخانه ریخته‌گری بزرگ جهان» است، تا حدودی نگران‌کننده بود، محاسبه‌ای که شامل محصولات داخلی آن‌ها می‌شود. این شبیه به بردن خواهر و برادر بزرگترتان به جشن است. از نظر فنی درست است، اما تصویری را که آنها فکر می‌کنند منتقل نمی‌کند.

اخیراً سؤالات زیادی در مورد وضعیت فعلی اینتل دریافت کرده ایم. از آنجایی که به نظر می رسد این موضوع برای بسیاری از دنیای نیمه هادی ها جذاب است، ما فکر کردیم که ممکن است به بیان افکار خود در اینجا کمک کند.

یادداشت ویراستار:
نویسنده مهمان، جاناتان گلدبرگ، بنیانگذار D2D Advisory، یک شرکت مشاوره چند منظوره است. جاناتان استراتژی‌های رشد و اتحادهایی را برای شرکت‌هایی در صنعت موبایل، شبکه، بازی و نرم‌افزار ایجاد کرده است.

بنابراین، برای اینکه اینتل بتواند خود را حفظ کند، در آینده باید خدمات ریخته گری اینتل (IFS) را به یک رقیب ریخته گری با حسن نیت تبدیل کند. مشتریان فقط در صورتی IFS را در نظر می گیرند که معتقد باشند می تواند با TSMC رقابت کند. به همین دلیل است که ما چالش های اینتل را متوالی می بینیم. علی‌رغم شایعات مداوم درباره شرکت‌های بی‌سابقه که IFS را در نظر می‌گیرند، ما پیش‌بینی نمی‌کنیم که این امر تا زمانی که اینتل ثابت کند که فرآیند تولیدش رقابتی و پایدار است، قابل توجه باشد. ما معتقدیم که IFS تا پایان دهه سهم قابل توجهی در درآمد نخواهد داشت.