رنگ قرمز نشان دهنده گرد و غبار است و رنگ های نارنجی روشن تر برای گرد و غبار داغ تر در نظر گرفته شده است. هسته هسته ای و ستارگان جوان با رنگ آبی نشان داده شده اند و ستارگان مسن تر و سنگین تر سبز و فیروزه ای هستند. لکه های صورتی نشان دهنده تشکیل ستاره است. بازوهای مارپیچی کاملاً مشخص کهکشان و این واقعیت که تقریباً رو به رو با زمین قرار دارد، آن را به یک هدف محبوب برای ستاره شناسانی که مارپیچ های کهکشانی را مطالعه می کنند، تبدیل کرده است.
در عکس بالا، ESA داده های تلسکوپ جیمز وب و تلسکوپ هابل را برای ارائه تصویری جامع از مسیه 74 ترکیب کرد. این کهکشان مارپیچی بزرگ، که بیشتر به نام کهکشان فانتوم شناخته می شود، حدود 32 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد صورت فلکی استوایی حوت و اولین بار توسط پیر مچاین در سال 1780 کشف شد. قطر آن 95000 سال نوری است و تخمین زده می شود که میزبان حدود 100 میلیارد ستاره باشد.
به طور خلاصه: آژانس فضایی اروپا نشان داده است که هنگام ترکیب مشاهدات از چندین تلسکوپ فضایی در طول موج های مختلف چه چیزی ممکن است. نتایج نفس گیر است.
(رصد وب از کهکشان M74 با استفاده از ابزار مادون قرمز میانی (MIRI)
ترکیب داده های تلسکوپ ها در سراسر طیف الکترومغناطیسی نه تنها عالی به نظر می رسد، بلکه به دانشمندان کمک می کند تا این شگفتی های نجومی را بهتر درک کنند. مشاهدات وب به طور خاص به تعیین دقیق مناطق ستاره‌زایی و اندازه‌گیری دقیق‌تر سن و جرم خوشه‌های ستاره‌ای و همچنین ارائه بینشی در مورد ساختار دانه‌های کوچک غبار در فضای بین‌ستاره‌ای کمک می‌کند.
ESA گفت این مشاهدات بخشی از تلاش بزرگتر برای ترسیم 19 کهکشان ستاره ساز در طیف فروسرخ توسط همکاری بین المللی PHANGS است.
کپی‌هایی در اندازه کامل از تصاویر برای دانلود در وب‌سایت ESA در کنار نسخه بزرگی از عکس مقایسه‌ای که هر سه عکس را در کنار هم نشان می‌دهد، موجود است.
وب M74 را با استفاده از ابزار فروسرخ میانی خود (MIRI) رصد کرد که گاز و غبار درون بازوهای کهکشان را برجسته می کرد. همچنین نمایی بدون مانع از خوشه ستاره ای هسته ای در هسته کهکشان ارائه کرد. در همین حال، هابل با استفاده از دوربین پیشرفته خود برای بررسی (ACS) تصاویر واضحی در طول موج های فرابنفش و مرئی گرفت.
